Historie Kolonia

Het begin

Het voetbalspelletje werd rondom het jaar 1915 al regelmatig beoefend in de "mijnwerkerskolonie" Leenhof van het dorpje Schaesberg. De mijnwerkers en hun zonen zochten toen hun vertier op de zandvlakten of op de diverse grasweitjes (of bakwei) in de "kolonie". Fantasievolle namen werden er bedacht voor de diverse kleine clubjes, die onderling wedstrijdjes tegen elkaar speelden. De Ster, Klein Maar Dapper (KMD) of Eendracht zijn voorbeelden van gekozen namen. Het legertje mijnwerkers groeide en in de wijk Leenhof werden steeds meer "kolonie"-woningen gebouwd. Toen het weer eens zo ver was dat de jongens geen bal hadden om mee te voetballen ging mevrouw Vangeninden er zich mee bemoeien. ,Pront einne nouwe baol, neetwaere.' sprak mevrouw Vangeninden ergens in het jaar 1920 tot het groepje jongens op de bakwei onder de spoorlijn. Bij het groepje was ook haar zoon. Achter de woorden van mevrouw Vangeninden ging de belofte schuil, dat zij de jongens de kosten van een leren voetbal zou voorschieten, als de knullen een clubje zouden oprichten. Aldus geschiedde. J. Vangeninden nam het voorzitterschap van het clubje ' Klein naar Dapper' op zich. De leden werden verplicht om twee cent per wedstrijd te betalen. Met dat geld werd de gekochte bal afgelost. Op een andere plaats in Leenhof, 'boven de spoorlijn', was onder leiding van J. Horsch een soortgelijk clubje actief onder de naam 'De Ster'. De clubs besloten al snel om te gaan samenwerken en op 2 september 1921 werd uit die twee clubjes de voetbalvereniging 'Eendracht' geboren. Vanaf die datum ging Eendracht ook competitie spelen.

Het eerste voetbalveld en de keuze van de naam van de vereniging.

Kort hierna trokken de kolonie-bewoners de stoute schoenen aan en werd aan de mijndirectie van de Oranje Nassau gevraagd of de wei van boer Cremers, - die naast de spoorlijn aan de Heerlenseweg lag - ingericht kon worden als voetbalveld. Nadat de mijndirectie besloten had dat de groeiwijk Leenhof "recht" had op een eigen voetbalterrein werd door de kolonie-bewoners met man en macht gewerkt om de wei gereed te maken voor voetbalwedstrijden. Zoals gezegd werd op 2 september 1921 de nieuwe voetbalclub onder de naam Eendracht ingeschreven bij de toenmalige Landelijke Voetbal Bond. Geel-blauw waren de eerste clubkleuren van deze piepjonge vereniging. Nadat enkele wedstrijden gespeeld waren werd de vereniging plotsklaps verrast door een bondsmededeling waarin stond dat de naam Eendracht al gevoerd werd door een andere vereniging die in LVB-verband uitkwam. Spoedberaad volgde bij de toenmalige oprichters (en tegelijkertijd spelers en bestuursleden van de vereniging) , vader Peter Vangeninden, zijn zonen Peter en Johan (Sjang) Vangeninden en Jan Horsch. Sjang Vangeninden sprak na langdurig beraad opeens de verlossende woorden: "vuur woone in de kolonie, d'r kloep mot doarum mar Kolonia hete". Unaniem, en onder het genot van menig glas bier, werd voor de naam Kolonia gekozen. Het glas bier is sinds die tijd traditioneel met de vereniging Kolonia verbonden.

De clubkleuren.

In 1933 verscheen de vereniging voor het eerst in de bekende clubkleuren: Wit shirt - Rode broek - Rode sokken.

De verhuizing naar Sportcentrum Strijthagen.

Tot 1970 hebben de mijnwerkers hun beste krachten gegeven aan de vereniging Kolonia. De wijk Leenhof lachte en huilde met het wel en wee van hun zo dierbare voetbalclub. Doordat de wijk Leenhof verouderde, kwam nog maar weinig jong spul naar voren dat in de voetsporen van hun ouders kon treden. En mede door de mijnsluitingen liep het ledental gedurende de zeventiger jaren nog verder terug. Begin 1980 werd door de toenmalige gemeente Schaesberg medegedeeld dat Kolonia moest verhuizen naar een nieuw sportcentrum. Dit sportcentrum werd aangelegd (saillant detail) op de voormalige mijnterreinen van de Oranje Nassau II en de staatsmijn Wilhelmina, vlak naast de "kolonie-wijk" het Eikske. De oude mijnwerkersclub werd nu exact daar geplaatst waar hun oudste leden bloed, zweet en tranen lieten: de mijn. Sportcentrum Strijthagen gelegen in de wijk 'Het Eikske' werd in 1981 (60 jarig bestaan van de vereniging) de nieuwe thuishaven. Kolonia bleef Kolonia. De gemeente Schaesberg werd in 1984 Landgraaf. Kort na 1990 werd een nieuwe mijlpaal toegevoegd aan de verenigingshistorie: een eigen Sporthal en een prachtig zelfgebouwd Sportcafé verschenen op Sportcentrum Strijthagen. Mede door het organiseren van het vier weken durende internationale jeugdvoetbaltoernooi om de Strijthagencup, waar zo'n 10.000 jeugdvoetballers uit alle windstreken aan meedoen, en Europa's oudste muziekfestival Pinkpop (40.000 campinggasten) heeft Sportcentrum Strijthagen (en hiermee Kolonia) zowel nationale als internationale bekendheid gekregen.

Aantal leden en gebruikers/bezoekers sportcentrum.

Lag het ledental voor de verhuizing in 1981 tegen de honderd, enige tijd hierna was dit al gegroeid naar 350. En in het jaar 2002, telt de vereniging ongeveer 550 leden. Meer dan duizend (1000) sporters maken wekelijks actief gebruik van de sportvelden en de sporthal. Het sportcentrum trekt door al haar sportieve activiteiten meer dan 250.000 gebruikers en bezoekers per jaar.

De "winst en verlies rekening" van het eerste team van de vereniging ziet er als volgt uit:

1921 oprichtingsjaar van de vereniging met start in de derde klasse 
1934-1935 het eerste kampioenschap, geen promotie 
1935-1936 kampioen en promotie naar de 2e klasse 
1947 degradatie naar de 3e klasse 
1958-1959 kampioen zonder promotie 
1961-1962 kampioen en promotie naar de 2e klasse 
1978-1979 degradatie naar de 3e klasse 
1982-1983 kampioen en promotie naar de 2e klasse 
1990-1991 degradatie naar de 3e klasse 
1991-1992 kampioen en promotie naar de 2e klasse 
2001-2002 degradatie naar de 3e klasse

Historie RKONS

R.K.O.N.S. 1912 - 1937

1912 - Een stel "Sjeeter Jonge" vond het tijd worden dat "oppene Sjeet" een voetbalclub moest komen, Deze "Sjeeter" pioniers waren de gebroeders Jan en Theo v.d. Bolt, Jos Borghans, Hub Collije, Jos Hinskens, Wiel Gulpers en als echte voortrekker Jos Joosten.
SPARTA was de naam die deze voetbalboreling bij de oprichting mee kreeg, welke naam even later simpelweg werd omgedraaid in ATRAPS. In 1913 werd voor het eerst in competitieverband gevoetbald in de 2e klasse van de Limburgse Voetbalbond L.V.B. In 1914 werd al het eerste kampioenschap behaald en wel met de volgende spelers: A. Mulders, J. en Th. v.d. Bolt, K. Senden, Fr. Thomas, J. Vievermans, J. Souren, W. Gulpers, J. Horsch, W. Meijs. J. Sporken en M. Senden. Promotie naar de le klasse L.V.B. lukte toen nog niet. Valkenburg was sterker. Opvallend is de naam Vievermans in dit rijtje, tot op de dag van vandaag is dit een bekende naam in het Schaesbergse voetbal. Generaties lang was de familie Vievermans actief bij RKONS en ook nu wordt door kleinzoon John Vievermans, lid van de CFC en spelend bij de veteranen, die traditie voortgezet in de nieuwe vereniging v.v. Schaesberg.
Er werd destijds gespeeld in De Streep zo ongeveer achter de tegenwoordige huizen in de Streeperstraat vanaf de Frans Erenslaan tot aan de Ruitersstraat.Tot 1939 zou dit het speelveld blijven. We schrijven het jaar 1917, de legendarische Rector Gillissen richt de RKLVB (Limburgse Voetbal Bond) op, uitsluitend op Limburg georienteerd. ATRAPS, inmiddels CAROLUS geworden, sluit zich bij de RKLVB aan en wordt ingedeeld in de 1e klasse.
In 1923 bestond er tweedracht binnen CAROLUS en splitsten leden zich af. Deze leden richtten een nieuwe voetbalclub op, v.v.Schaesberg of O.N.S. genaamd. Dit duurde echter niet lang. O.N.S. had een speelveld maar geen spelers, CAROLUS had geen fatsoenlijk speelveld maar met 7 elftallen wel voldoende spelers.
Men zocht weer toenadering en uit de daaropvolgende fusie ontstond in 1923 R.K.O.N.S. Men start in de 2e klasse. 1937 - 1962 1939 - Van "De Streep" naar "Op de Heugden". R.K.O.N.S. moet zijn vertrouwde terrein in "De Streep" verlaten en een noodterrein "Op de Heugden" betrekken, ongeveer gesitueerd tussen het huidige bejaardenhuis "De Dormig" en de voormalige school "Stella Maris". Het terrein liep van de middellijn tot aan de goal aan de eikenbos-kant sterk bergaf en dat bracht zo zijn eigen probleempjes met zich mee, vooral voor de tegenstanders.

1940 - Nederland werd bezet, het hele voetbalgebeuren werd gedeconfessionaliseerd en ondergebracht in één grote bond, de N.V.B. - na de oorlog de K.N.V.B. R.K.O.N.S. werd ingedeeld in de tweede klasse.

1942 - Het ging niet goed met R.K.O.N.S., die eerste jaren op de Heugden. Degradatie naar de derde klasse dreigde, maar toen de nood het hoogst was ging de Schaesbergse bevolking weer massaal achter R.K.O.N.S. staan. Wie herinnert zich niet het beroemde lied " Hef de bee op, hef de bee op, en vier hoebele en vier sjtoebele noa der Sjeet op". En duizenden zagen R.K.O.N.S. bij R.K.T.S.V. de beslissende wedstrijd met glans winnen en er werd daarna in Schaesberg feest gevierd alsof er een kampioenschap was behaald.

1947 - R.K.O.N.S. neemt nieuw sportpark in gebruik. In 1945 werd de aanzet gegeven voor de aanleg van het nu nog in gebruik zijnde sportpark aan de Willem II laan. Hier volgt een stukje uit het relaas van de Geestelijk Adviseur van de R.K.Sportcentrale in 1947:

"Onder auspiciën van de plaatselijke R.K.Sportcentrale zullen zich zondag 10 augustus de poorten openen van het nieuwe sportpark aan de Kakertsweg. De talrijke bezoekers, die dan ongetwijfeld de moderne Sintelbaan-in-aanleg zullen omzomen of de even praktische als ruime staantribunes zullen bezetten, zullen terecht met grote lof spreken over het werkelijk groots werk dat daar ter plaatse uit de gedurfde ondernemingsgeest van particulieren is gegroeid". En zo werd het tegenwoordig nog in gebruik zijnde sportpark in 1947 geopend.

1948 - Het "tweede" werd kampioen en promoveerde naar de Reserve 1ste klasse.

1951 - R.K.O.N.S. werd kampioen in een sensationeel verlopen competitie, en toen was het feestvieren geblazen. Het kampioenselftal onder leiding van trainer Damoiseaux bestond uit de volgende spelers: Hub Kölgen, Wiel Heuts, Nic Haenen, Sjeng Jaspers, Wim Sauren, May Vanderheyden, Cor van der Schalie, Hub Vanderheyden, Frans Eurlings, Hein Lentzen, Jeu Kretzers en Hans Kessels.

1951-1960-Na de euforie van het kampioenschap kwam men bij RKONS al snel weer met beide benen op de grond te staan, tamelijk hard zelfs. "Zo gewonnen, zo geronnen" is een oud Hollands spreekwoord en ook bij RKONS was het helaas niet anders.
Slechte resultaten, en een geringe publieke belangstelling en mede daardoor een moeilijke financiële positie brachten het RKONS bestuur in een lastig parket. Een tijd lang moest men het zelfs zonder trainer stellen en namen May Vanderheyden en Men Aerts de trainingen voor hun rekening. Onder de bezielende leiding van voorzitter Joep Heckmans wist men deze moeilijke tijden echter te overleven en werd de draad weer opgepakt.

1962 - 1987

1962 - R.K.O.N.S.-50 jaar.
Het was na de moeilijke jaren voorafgaand aan het halve eeuwfeest een verademing voor bestuur en leden om de bakens eens te verzetten en een groots feest te organiseren.

De al eerder genoemde voorzitter Joep Heckmans, beter bekent als "de zingende bakker", had met veel inspanning ook bij R.K.O.N.S. gezorgd voor het nodige brood op de plank. Daardoor kon afscheid genomen worden van de magere jaren en werd het 50-jarig bestaan op gepaste wijze gevierd.

1963 - RKONS degradeert naar de derde klasse.

1964 - Joep Heckmans neemt afscheid en draagt het voorzitterschap over aan Toon Naber. Er kwam nieuw elan in de vereniging ondanks de zeer wisselvallige prestaties van het 1ste elftal. Een aantal nieuwe initiatieven kwam van de grond. In 1964 zag het clubblad "ONS Nieuws" het daglicht en werd een supportersclub opgericht. Ondanks dit alles degradeert het 1ste naar de 4de klasse in 1965.

1966 - R.K.O.N.S. vecht terug en zowel het 1e als het 2e worden kampioen.

1967 - R.K.O.N.S. kreeg zijn eerste (houten) kantine, een totaal nieuwe ervaring voor de club. Ook de carnavalsviering deed zijn intrede bij de club en Jo Boon werd de eerste R.K.O.N.S.-prins.

1968-1969 - Het "ONS" terrein kreeg lichtmasten en dat was een grote stap vooruit. Nog steeds beschikte de vereniging over slechts één speelveld. De gevolgen laten zich wel raden, maar daar mekkerde men in die tijd niet zo over.

1971 - Omdat er in Schaesberg ook overdekt moest worden gezwommen werd er een nieuw speelveld aangelegd achter het oude "De Molt". Het nieuwe speelveld kwam belangrijk lager te liggen en kreeg zo het befaamde "koel"-effect, een prachtig in een kom gelegen windvrij speelveld. Ook werd de accommodatie uitgerust met een voor die tijd moderne kantine en kleedruimte van steen.

1972 - R.K.O.N.S. 60 jaar: Groot feest.
Eer kwam voor het eerst een grote feesttent op de markt. Men had hiermee de smaak te pakken voor wat het tentfeesten betreft en zo werd het jaarlijks terugkerende festival "de Tiroler Zomerfeesten" geboren. Het werd een niet meer uit het Schaesbergse verenigingsleven weg te denken evenement.

1978-1981 - In drie seizoenen van de 4e naar de 1e klasse.
Met de komst van Piet Hermans in 1975 had R.K.O.N.S. een gouden greep gedaan en konden successen niet uitblijven.

1984 - R.K.O.N.S. naar de Hoofdklasse Amateursvoetbal onder leiding van trainer Pierre Winkelmolen.
Voorzitter op dat moment is Theo Quint, hij zal eind negentiger jaren worden opgevolgd door de huidige voorzitter Evert de Bock.

1985 - Wederom terug in de eerste klasse, alwaar men 15 jaar zal blijven om in het jaar 2000 te degraderen naar de tweede klasse.

1987 - 2003

1987 - R.K.O.N.S. 75 jaar.
Wederom feest en de intrede van het damesvoetbal bij R.K.O.N.S.

1994 - De eerste "Nacht van ONS".
Een initiatief van John Vievermans en Mick Vliegen wordt een groot succes. Vlak daarna wordt door dezelfde initiatiefnemers "De Dag na de Nacht", het ONS jeugdtoernooi voor het eerst gehouden.

1999 - Degradatie naar de 2e klasse.

2000 - Afscheid van trainer Mick Vliegen met promotie naar de 1e klasse.
Landskampioen PSV op bezoek in de "Koel".

2000-2003 RKONS is meegegroeid en volgt de ontwikkelingen in de maatschappij. Met trainer John Meuser aan het roer heeft R.K.O.N.S. over sportieve prestaties niets te klagen. Men is nog altijd een stabiele 1e klasser. Echter de accommodatie perikelen, die in de geschiedenis van de vereniging menigmaal de kop op staken, zijn ook nu weer actueel. De gevolgen hiervan zijn u inmiddels bekend: fusie met buur Kolonia en een verhuizing naar Sportpark Strijthagen onder een nieuwe verenigingsnaam: Voetbal Vereniging Schaesberg. 

---

Ontstaan V.V. Schaesberg

Motivatie naam, logo en clubkleuren: een reconstructie
 

De naam: V.V. Schaesberg
 

Indien men vanuit een historisch perspectief gezien een naam voor de nieuwe vereniging zou moeten kiezen blijft eigenlijk alleen de naam Schaesberg over. Immers beide verenigingen zijn ontstaan in Schaesberg. Deze plaatsnaam en de toenmalige Oranje-Nassaumijn II zijn de bindende factoren tussen beide fusieverenigingen. Ging men naar RKONS of Kolonia dan ging men naar Schaesberg. Schaesberg is tevens een neutrale naam t.o.v. RKONS als ook Kolonia.
 

De voordelen van deze keuze:

• De naam hoeft eigenlijk niet nader toegelicht of verklaard te worden. Duidelijkheid!
• De naam is duidelijk herkenbaar voor alle eigen inwoners alsook alle ons ruim omringende verenigingen.
• Is neutraal t.o.v. beide fusieverenigingen.
• Met deze nieuwe (oude) naam krijgt dit gedeelte van Landgraaf zijn oude identiteit terug.
• De Schaesbergse voetbalcultuur blijft door deze naam voortleven (ging men naar Kolonia of naar RKONS, dan ging men naar Schaesberg!).
• Dat de naam Schaesberg ook leeft onder de leden van beide fusieverenigingen blijkt wel uit het feit dat maar liefst 40% de naam als geheel of als afkorting in een nieuwe naam voorstelde.

Uiteraard is een combinatie van naamsbekendheid aan te bevelen. Bijv. 'de v.v. Schaesberg speelt op het sportpark Strijthagen.' Op deze manier combineer je een (historische) naam met een bekende locatie (met ook al een historische achtergrond).
 

Logo
Als logo is onze keus gevallen op het symbool van de mijnindustrie te weten  'Hammer und Schlegel'. Enerzijds zodat op deze manier een stuk van ons industriële verleden symbolisch behouden blijft en anderzijds als verwijzing naar het gemeenschappelijke mijnverleden wat beide fusiepartners hebben. Vele toenmalige en ook nog huidige leden hebben hun dagelijkse brood op de ON II verdiend.

Kleuren
Statistisch gezien werden 4 kleuren het meest genoemd. Zwart, wit, rood en oranje.

Wil je er quasi-wetenschappelijk een verklaring voor geven kun je zeggen dat zwart de kleur van steenkool is (verleden), wit van maagdelijkheid (nieuwe club) rood basiskleur van Kolonia en oranje basiskleur van R.K.O.N.S.

Rood en oranje kunnen samen niet zo eenvoudig gecombineerd worden als beide kleuren in het nieuwe tenue zouden domineren. Vandaar onze keuze om wit en zwart als dominerende kleuren te gebruiken en rood en oranje daarin te verwerken.

De volgende stap was die van: welk gedeelte van het tenue wordt wit en wat wordt zwart. Wij vonden het belangrijk dat ons tenue ook op afstand herkenbaar en uniek zou zijn en niet dat je twijfelt welke voetbalvereniging er nu aankomt.

De kleurencombinatie voor de standaardtenues is als volgt: zwart shirt met op het hart het logo, verder een verticale striping van oranje, wit en rood. De broeken zijn wit met op de linkerpijp het logo. De sokken zijn wit, voorzien van 3 ringen (rood, zwat en oranje) en het logo. Het reserve tenue zal in het wit uitgevoerd worden met een verticale striping van rood, zwart en oranje.