v.v. Schaesberg 1 – Limburgia 1
De weersomstandigheden, de eerste helft was het droog en de tweede helft goot het, waren misschien wel exemplarisch voor de uitslagen van de laatste tijd: wisselbaden. Grote verliespartijen afgewisseld met gelijke spelen en een enkele winst. Na de 7-1 stortbui van vorige week in Horst was nu de hoop op herstel gericht.
De wedstrijd tegen Limburgia bestond ook uit wisselbaden. Goede en minder goede fases werden afgewisseld bij beide ploegen. De eerste vijf minuten waren voor de bezoekers. Na een minuut of tien ging de Brunssumse herfststorm liggen en kwam Schaesberg beter in zijn spel. 
Op het moment dat Eloy Cox tot twee keer toe zijn tegenstander passeerde, zag de scheidsrechter bij de tweede keer dat de verdediger van Limburgia zijn been tegen dat van Cox zette. Dat gebeurde op de punt van de zestien. De leidsman wees gedecideerd naar de stip zodat Imad Haddadi vanaf elf meter zijn ploeg op voorsprong kon brengen. Vanaf dat moment was Schaesberg de bovenliggende partij zonder overigens tot grote kansen te komen. Toch werd het 2-0 door Scott Adriolo. Na een afgeketste aanval liep hij toch door richting tweede paal. Doordat hij uit zijn positie was, werd het kennelijk wat onoverzichtelijk voor zijn verdediger. Zo kon hij een voorzet plots intikken.
Vanaf dat moment was het Limburgia weer dat het heft in handen nam. Jelle Raets schoot van grote afstand de aansluitingstreffer binnen. Met een 2-1 voorsprong werd er gerust.

De tweede helft stond in het teken van hard werken door beide ploegen zonder oogstrelend spel. Doordat Limburgia de boel omzette en met vier man voorin ging spelen, waren zij de gevaarlijkste ploeg. Voor Schaesberg was het pompen of verzuipen. Limburgia miste nog een kopkans vrij voor de keeper, dus het fluitsignaal van scheidsrechter Ploegsma kwam niet ongelegen. Omdat de ploegen die Schaesberg onder zich had staan alle vier verloren, heeft het weer wat afstand genomen van de concurrenten. 
 

_{Foto: @Rene Mulders}